σελάκη

και σελλάκη, η, και σελάκ και σελλάκ, το, Ν

εμπορική ονομασία φυσικής ή συνθετικής ρητίνης, διαλυτής στην αλκοόλη, η οποία χρησιμοποιείται για την παρασκευή βαφών, δερμάτων ή ξύλου, καθώς και ηλεκτρομονωτικών υμενίων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. shellac < shell «φλοιός, κέλυφος» + lac «λάκκα, βαφική ύλη» απόδοση τού γαλλ. laque en ecailles].